بی شک تامین نیازهای اولیه عمده ترین عامل توجه نوع بشر به کشاورزی بوده است.کهن ترین تمدن های باستانی در مناطقی از جهان شکل گرفتند که به لحاظ موفقیت جغرافیایی و زیست محیطی در آن ها فعالیت کشاورزی امکان پذیر بوده است.در حقیقت سایر بخش های اقتصادی به تدریج و با توجه به نیازهای بخش کشاورزی بوجود آمده اند.

نیاز به ابزار آلات کشاورزی در توسعه صنعت و همچنین مبادله محصولات در توسعه ی بخش خدمات نقش مهمی را ایفا نموده اند.درجه کاربری نسبتا بالای بخش کشاورزی در مقایسه با بخش های صنعت و معدن و توان اشتغال زایی و امکان کسب درآمد ارزی از طریق صادرات و همچنین صرفه جویی در مصارف ارزی در خصوص کاهش واردات کشاورزی از طریق افزایش تولیدات داخلی، استراتژیک بودن برخی محصولات این بخش، فراهم آوری برخی داده های موردنیاز به ویژه برای بخش های صنعت و خدمات و نیز بازاری برای سایر بخش ها ازجمله اهمیت بخش کشاورزی در اقتصاد ملی می باشند.

نقش ورمی کمپوست در کشاورزی

کشاورزی ارگانیک یا کشاورزی زیستی ، نوعی کشاورزی است که در تولید و فرآوری محصولات آن از کودهای شیمیایی ، سموم ، هورمون های و دگرگونیها و دستکاریهای ژنتیکی استفاده نشده باشده و همه مراحل تقویت زمین، کاشت و برداشت با استفاده از نهاده های طبیعی ( همچون کود آلی و زیستی ، ورمی کمپوست ، حشرات سودمند ، ریزاندامگان کارا ) باشد.

کشاورزی ارگانیک سیستمی تولیدی است که سلامت خاک ، اکوسیستم ها و انسان را پایدار می سازد و بر فرآیند بوم شناسانه ، تنوع زیستی و چرخه های سازگار با شرایط محلی تکیه دارد.

فراورده های کشاورزی زیستی در کشور ما با نام محصولات سالم و در کشورهای اروپایی و آمریکایی با نام کشاورزی زیستی و یا کشاورزی بیولوژیک شناخته می شود.کشاورزی ارگانیک، یک سیستم مدیریتی جامعی است که کمیت و کیفیت محصولات از تولید تا فرآوری و انتقال به مصرف کننده ، سلامت خاک ، گیاه ، حیوان ،انسان ،میکرو ارگانیسم ها ، محیط سیاره زمین بعنوان یک موجود زنده واحد ، اصول اکولوژیکی ، محیط زیست ، احترام به مخلوقات و اصول پایداری زیستی در آن مد نظر باشد.